انتخاب نام برند یا نامگذاری برند یکی از انتخابهای بنیادین است، زیرا اغلب، نقش اصلی را در میان عناصراصلی برندینگ را بازی می¬کند و تداعیات ذهنی قدرتمندی را در زمینه¬ محصول یا خدمات به صورت فشرده، مختصر و مفید ارائه می دهد.
نام¬ها جزو مؤثرترین ابزارهای ارتباط برند با مخاطبان به شمار می¬ آیند. آگهی¬ های تبلیغاتی معمولاً حداکثر به مدت پنجاه ثانیه نمایش داده می¬شوند. در حالی که مشتریان به سادگی تنها در مدت چند ثانیه نام برند را مورد توجه قرار می¬دهند و مفهوم آن را در ذهن ثبت می¬کنند یا آن را به حافظه¬ ی خود می¬ سپارند.
طبقه بندی نام ¬ها از دیدگاه موسسه بین المللی برندینگ Landor:
• تشریحی: تشریح کننده¬ ی کارکردها و نقش محصول یا خدمت هستند. چنین نام¬ هایی معمولاً غیر قابل ثبت هستند. نظیر: Singapor Air Liner و Global Crossing .
• پیشنهادی: این نام¬ها مزیت محصول یا خدمت را به مشتری یادآوری می¬ کنند. نظیر march FIRST و Agilent Technologies .
• ترکیبی: ترکیبی از دو یا چند واژه¬ی گاهی نامرتبط و غیر منتظره برای مشتری. نمونه¬ی آن RedHat است.
• کلاسیک: برگرفته از ریشه¬ های لاتین، یونانی یا سانسکریت، نظیر Meritor
• اختیاری: واژه¬های واقعی بدون هیچ نوع ارتباط معنایی روشن، نظیر Apple
• تخیلی: واژه¬ های ابداعی بدون بهره¬ گیری از معنایی روشن و واضح، نظیر Avanade
نکات راهنما در انتخاب نام برند (Brand):
انتخاب نام برند برای یک محصول جدید، ترکیبی از هنر و علم است. دسته بندی بالا نشان دهنده¬ ی انواع مختلف نگرش جهت انتخاب نام¬ برای برند است. نام همچون سایر عناصر برند باید براساس شش معیار اصلی انتخاب شود.
معیار های اصلی انتخاب نام یک برند عبارتند از:
• قابل نگارش به سایر زبانها
• بیانگر امتیازات محصول
• راحتی در تلفظ
• مختصر و مفید
• متمایز
• قانونی و قابل ثبت بودن آن نام